Αν φαντάζεστε τον Σκρουντζ σαν έναν τρυφηλό, ζάπλουτο νεανία με ημίψηλο καπέλο που εκτελεί μακροβούτια μέσα σε λόφους από χρυσάφι, πλανάσθε οικτρά! Ο ανοίκιος στα "της Φυλής" και ενίοτε φανατικός "κολγκερλάκιας", θείος Σκρουντζ, ερήμην γεφυροστολισμένων χαρτιών, κατέληξε στο βόρβορο παρέα με τις ταπεινές θεραπαίνιδες της αγοραίας ηδονής που λεν' το "τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, γονατιστό" ρουμανιστί!
Το μυδραλιοβόλο του επιθυμούσε απεγνωσμένα ένα "στυλιάρι" εκ Ρουμανίας, ήτοι οστεώδης αλλοδαπή που περιμένει το πρώτο φτέρνισμα του αιόλου για να πάει από το σπίτι στη δουλειά. Μέχρι να φυσήξει όμως, ας αρχίσουμε μια ανασκό(λο)πηση της κατάστασης στην πουτανομάνα (και πουτανοκόρη και πουτανηψιά) οδό Φυλής . . .
Εν αρχή ήτο η Φωκαίας. Οδός κάθετος της Φυλής και το ίδιο απαξιωμένη. Ήμουνα μόνος μου ακόμα καθώς οι συναγωνιστές Σκρουντζ και Πιτσιλιστής δεν είχαν καταφθάσει ακόμα λόγω "ε-κρεμμοτήτων" του τελευταίου με ΑΤΙΑ (Αγνώστου Ταυτότητος Ιππευόμενα Αντικείμενα) που σαν Ρόζγουελ έχουν γνωστή λεωφόρο.
Κίνησα για το Φωκαίας 17Α όπου και έφαγα πόρτα. Καλά ξεκινήσαμε. Στο διπλανό οίκημα, ήτοι Φωκαίας 17Β, πάλευε η Τζούλια απέναντι στα φαλλικά θηρία με μόνο όπλο της τη Bepanthol. Μια πολύ αδύνατη κοπέλα με μακριά ίσια μαλλιά. Στο 19 η Αμάντα, μια ξανθιά ευπροσήγορη στρογγυλομούρα, η οποία δοξάζεται στην προηγούμενη ανάρτηση του Πιτσιλιστή, ενώ το Φωκαίας 25 όροφος κοσμεί με την παρουσία της μια ψηλή και καλλίγραμη κορασίδα με μακριά κόμη, η οποία μόλις ξεκίνησε τη δουλειά, και ίσως έτσι να εξηγείται η νωχελικότητά της κατά την οιονεί πασαρέλα της στο σαλόνι.
Ακολούθησε συνάντηση με τους συνοδοιπόρους στο στρωμένο με καπότες, και όχι ροδοπέταλα, μονοπάτι. Εισβάλαμε στο Φυλής 92 για να δούμε ένα πορνίδιο με κάπως ψυχρό πρόσωπο να μας υποδέχεται. Ο σωματότυπος ήτο φυσιολογικός. Στο διπλανό το 92 βου, όχι δεν τα βλέπετε διπλά, ήταν πράγματι δύο κοπέλες αρκετά πιτσιλίσιμες που έκαναν και τρίο με 40 ευρώ για τους πλεονέκτες.
71Α, μια πολωνή κατά δήλωση της τσατσάς με τροφαντό σώμα. 71Β, η απόφοιτη μάρκετινγκ τσατσά Εύα δεν ήταν εκεί (ομολογουμένως στεναχωρηθήκαμε πάρα πολύ.. κλαψ) αλλά η κλασσική Τζούλια (;;) στο πόστο της.
Κινηθήκαμε βόρεια και συγκεκριμένα στο 134 το άκρο αριστερό (έως και αναρχικό) οίκημα με τη Μαριάννα. Αυτό που μας έμεινε χαραγμένο στη μνήμη ήταν η προσωπικότητά της.. αυτή με τις 2 ρώγες επάνω.
Εκεί κοντά στην Πιπίνου, υπήρχε.. πιπίνι χρώματος καφέ terracotta, τεκμήριο της τσιγγάνικης καταβολής της.
Επιστρέφοντας στο Μονής Προδρόμου την αετοφωλιά, βρήκαμε εν τέλει το "στυλιάρι" που αρνήθηκε αυτόν τον προσδιορισμό μας (μάλλον επειδή δεν ήξερε τι σημαίνει) παρ' όλα αυτά όμως ο Σκρουντζ πέρασε στα ενδότερα για να του αφήσει, αυτός ο Ξενοφών Γήττας των μπουρδέλων, μέτριες εντυπώσεις συνδιασμένες όμως με το λυτρωτικό χύσιμο.
Εν τω μεταξύ, με τον Πίτσι είχαμε επισκεφθεί το 84Α με τη γνωστή "τρελή" αμαζόνα που λογικεύεται όμως στο κρεβάτι για να χαρίσει εν τέλει μέτρια γαμήσια.
Παρέλειψα και την επίσκεψή μας στη Διδύμου όμως. Στο 16, η Αναστασία.. η αλλιώς το καλύτερο ακάποτο τσιμπούκι στην γη, στον πλούτωνα και στο άλφα του Κενταύρου. Στο 18Α ήταν κεραυνός εν αιθρία η θέαση της νεαρής ιερόδουλης με τη ζουμερή κωλάρα και το αποδεκτό στήθος, που εργάζεται συνήθως στο Φωκαίας 25 πάνω. . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου