Την ώρα που ο Γιώργος -λεφτά υπάρχουν- Παπανδρέου δήλωνε για πεντηκοστή ένατη φορά ότι δε θα πάρει νέα μέτρα μόνο και μόνο για να μας τον χώσει μόλις γυρίσουμε την πλάτη, ο πίτσι κι εγώ, συνεπαρμένοι από τον πύρινο πολιτικό του λόγο τύπου "μιλάω για να μην πω τίποτα", κατεβήκαμε Φυλής για να δούμε επιδέξιους κώλους. Βέβαια στο τέλος, ο κώλος που θα βλέπαμε έμελε να έχει ιδιοκτήτρια μια γυναίκα παγιδευμένη στο σώμα ενός ευσπροσήγορου και αβρού αγοριού! . .
Ξεκινώντας από Φωκαίας και συγκεκριμένα στο 17Α, είδαμε ωραίο αδύνατο πορνίδιο με ξανθά ολόισια μαλλιά και βυζιά στητά - πάνω στην ακμή τους. 17Β είχε τη Σελένα με τα δυο ζωντανά της που σπαρταράνε μέσα στο σι-θρου της κάθε φορά που περπατάει.
Στο 19 πάλι, δεν ήταν η Αμάντα αλλά η Αλίνα που εκαλέσθη να φορέσει το "βαρύ στρινγκ" (οιονεί "βαριάς φανέλας") του κλεινού και ιστορικού αυτού μπουρδέλου.
Στη Φυλής τώρα, δεν τα θυμάμαι όλα. Θα αναφέρω μερικά μιας και η μνήμη μου είναι όμοια με του χρυσόψαρου που είχα μικρός και το τάιζα γαριδάκια (γιατί πέθανε στο τέλος είναι απορίας άξιο..!) Κάπου εκεί συναντήσαμε και το συναγωνιστή Α. και συνεχίσαμε.
Φυλής 54Β η γνωστή πια Ντενίζα. Γενικά, τα πορνίδια εκεί πέρα "πιάνουν" λησμονώντας το Σοφάκι (so fucky) που κόλλησε εκεί εκατοντάδες ένσημα.
Φυλής 59Β παρουσία της Σαμπρίνας.
Στο 67 οι πόρνες πηγαίνουν σαν τους χιώτες δυο-δυο. Η μία εκ των δύο είναι το ξανθό μιλφ που έχει βρεθεί στη Μονής Προδρόμου καθώς και στο Φ95 - τη λερναία ύδρα όπου είχε τρία σπίτια, σε κάθε σπίτι 3 πουτάνες και για να βρεις εν τέλει πόσες είχε εκεί μέσα έπρεπε να δουλέψεις με δυνάμεις του τρία.
Ζευγάρι πηγαίνουν, εκτός των υποδημάτων και των πουτανών της Φ67, και αυτές στο Φ92Β. Μάλιστα εκεί, η μία εκ των δύο, η ρουμάνα, αν και η φάτσα της είναι συμφοιτήτριας που την έχεις μόνο για τις σημειώσεις, αυτός ο κώλος της ήταν σα να έπασχε από ελεφαντίαση! Φυσικά, μπροστά σε ένα τέτοιο μεγαλοπρεπές έργο δε θυμόμουν την έταιρη εταίρα, πέραν του γεγονότος ότι ήταν κατ' αναλογίαν σαν το μισό κωλομέρι της ρουμάνας.
Αλλά και στο Μονής Προδρόμου με τη σκάλα του Βγενόπουλου έπαιζαν δύο κοπέλες. Η μία ήταν ένα μιλφ με μάτια βυθισμένα μέσα στις κόγχες και με κανονικό σώμα. Η άλλη ήταν το γνωστό "στυλιάρι" που έχει αναφερθεί σε προηγούμενη ενημέρωση.
Στο Φυλής 71Α έκανε την εμφάνισή της μια εύρωστη καστανόξανθη πολωνή. Φ84Β - αλλοδαπή με άγριο ύφος που το βλέπεις μόνο σε οπαδό του παναθηναικού τον τελευταίο καιρό, και κάπως μεγάλο μουσούδι. 86Α, ένα περίεργο πουτάνι μικρόσωμη και με συμπαθητική μούρη. Όταν βγήκε στο σαλόνι με πλησίασε και βάλθηκε να με κοιτάει επίμονα στα μάτια, δίκην οφθαλμίατρου που εξετάζει για γλαύκωμα, κάνοντας υποθέτω προσπάθειες για να με "αιχμαλωτίσει" μέσα στο σκατουλί των ματιών της (;)
Όπως και να' χει, ο μετρητής πιτσιλίσματος έγραφε ακόμα "μηδέν" κι επειδή ο Πίτσι είχε πρόσφατα ανακαινίσει την πούτσα του, όπως λέει όταν την ξυρίζει και φαίνεται σαν καινούρια κάνοντας την να μοιάζει με πορσελάνη, κινήσαμε για το Μεταξουργείο - στου μητροπολίτη (που να'ξερε) Ακομινάτου 2Α όπου εργάζοταν η Ήρα.
Πριν εισέλθουμε μου είπε ότι αν η Ήρα φοράει καλσόν θα την λογχίσει με την κρεάτινη ρομφαία του! (λιγότερο ποιητικά όμως) Γενικά, ο πιτσιλιστής ότι φοράει καλσόν το πηδάει. Του λέω ότι πρέπει να κάνει προτομή εις μνήμην του dupont.
Ανεβαίνουμε και βλέπουμε την Ήρα να φορά όντως καλσόν. Ήταν ένα χτύπημα στο υπογάστριο. Του συντρόφου πίτσι το εργαλείο είχε περάσει ήδη μέσα και είχε ξαπλώσει, και περίμενε το υπόλοιπο σώμα να δώσει το 20άρι και να μπει.
Καθώς τον περίμενα απ'έξω να ανασκολοπίζει την λίγο παραπάνω από πληθωρική Ήρα, το δροσερό αγόρι περί του οποίου έγινε λόγος στην αρχή μου έπιασε την κουβέντα. Οι κινήσεις του περιέκλειαν μια αρμονία και μια αβρότητα. Ο λόγος του έβγαινε δροσερός και καλλιεπής με μία φιλοπαίγμων διάθεση όταν μου περιέγραφε παλαιότερες εμπειρίες από τα δροσερά του καυλιάρικα χρόνια με διάφορους μνηστήρες φέροντας σε αντίστιξη τα τωρινά του χρόνια. Εγώ φυσικά, ενεργώντας υστερόβουλα τον εκθείαζα για τα "κάλλη" του και ήταν λίγο αργότερα όταν διασχίζοντας το πορνο-μπουντουάρ στάθηκε για λίγο και άρχισε να κουνάει τους γοφούς του, σαν άλλη Σακίρα, κατεβάζοντας αργά, χωρίς τη βοήθεια χεριών, το δροσερό παντελόνι του! Το θέαμα που είδα αρχικά με αιφνιδίασε. Όχι πως δεν το περίμενα, αλλά όπως και να'χει, όταν βλέπεις ξυρισμένα αντρικά οπίσθια ντυμένα με μαύρο σατέν στριγκάκι, σου έρχεται κάπως!
Αυτό επαναλήφθηκε άλλη μια φορά όταν βγήκε ο συναγωνιστής απ' το δωμάτιο. Ήταν ξεκάθαρο πως είχαμε ξεκλειδώσει αυτό το μπερδεμένο αγόρι! Και έχοντας πετύχει την αποστολή μας πήγαμε ήσυχοι σπίτια μας . . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου